Οι Eντυπώσεις Ενός Πνιγμένου

κείμενο: aRTisttokratissa

Εἶναι καιρὸς νὰ φανερώσω τὴν τραγῳδία μου. Τὸ μεγαλύτερό μου ἐλάττωμα στάθηκε ἡ ἀχαλίνωτη περιέργειά μου, ἡ νοσηρὴ φαντασία καὶ ἡ προσπάθειά μου νὰ πληροφορηθῶ γιὰ ὅλες τὶς συγκινήσεις, χωρὶς τὶς περσότερες, νὰ μπορῶ νὰ τὶς αἰσθανθῶ. Τὴ χυδαία ὅμως πράξη ποὺ μοῦ ἀποδίδεται τὴ μισῶ. Ἐζήτησα μόνο τὴν ἰδεατὴ ἀτμόσφαιρά της, τὴν ἔσχατη πικρία. Οὔτε εἶμαι ὁ κατάλληλος ἄνθρωπος γιὰ τὸ ἐπάγγελμα ἐκεῖνο. Ὁλόκληρο τὸ παρελθόν μου πείθει γι᾿ αὐτό. Κάθε πραγματικότης μοῦ ἦταν ἀποκρουστική.
Εἶχα τὸν ἴλιγγο τοῦ κινδύνου. Καὶ τὸν κίνδυνο ποὺ ᾖρθε τὸν δέχομαι μὲ πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω γιὰ ὅσους, καθὼς ἐγώ, δὲν ἔβλεπαν κανένα ἰδανικὸ στὴ ζωή τους, ἔμειναν πάντα ἕρμαια τῶν δισταγμῶν τους, ἢ ἐθεώρησαν τὴν ὕπαρξή τους παιχνίδι χωρὶς οὐσία. Τοὺς βλέπω νὰ ἔρχονται ὁλοένα περισσότεροι μαζὶ μὲ τοὺς αἰῶνες. Σ᾿ αὐτοὺς ἀπευθύνομαι.
Ἀφοῦ ἐδοκίμασα ὅλες τὶς χαρές !!! εἶμαι ἕτοιμος γιὰ ἕναν ἀτιμωτικὸ θάνατο. Λυποῦμαι τοὺς δυστυχισμένους γονεῖς μου, λυποῦμαι τὰ ἀδέλφια μου. Ἀλλὰ φεύγω μὲ τὸ μέτωπο ψηλά. Ἤμουν ἄρρωστος.
Σᾶς παρακαλῶ νὰ τηλεγραφήσετε, γιὰ νὰ προδιαθέσῃ τὴν οἰκογένειά μου, στὸ θεῖο μου Δημοσθένη Καρυωτάκη, ὁδὸς Μονῆς Προδρόμου, πάροδος Ἀριστοτέλους, Ἀθήνας.

Κ.Γ.Κ.

[Υ.Γ.] Καὶ γιὰ ν᾿ ἀλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω ὅσους ξέρουν κολύμπι νὰ μὴν ἐπιχειρήσουνε ποτὲ νὰ αὐτοκτονήσουν διὰ θαλάσσης. Ὅλη νύχτα ἀπόψε ἐπὶ δέκα ὧρες, ἐδερνόμουν μὲ τὰ κύματα. Ἤπια ἄφθονο νερό, ἀλλὰ κάθε τόσο, χωρὶς νὰ καταλάβω πῶς, τὸ στόμα μου ἀνέβαινε στὴν ἐπιφάνεια. Ὠρισμένως, κάποτε, ὅταν μοῦ δοθεῖ ἡ εὐκαιρία, θὰ γράψω τὶς ἐντυπώσεις ἑνὸς πνιγμένου.

Κ.Γ.Κ.

Θοδωρής Πεντίδης

Αυτή είναι μία από τις πιο γνωστές επιστολές αυτόχειρα ποιητή στο ελληνικό κοινό, αν δεν υπήρχε του Μαγιακόφσκι. Ανήκει στον Κώστα Καρυωτάκη και πολλάκις η ίδια του η ζωή είναι η αφορμή/αφετηρία για μια γνωριμία με το έργο του. Ακολουθώντας αντίστροφη πορεία, από τη διαύγεια της ποίησης του βρέθηκα στα σκοτάδια της κινηματογραφικής αίθουσας.

Εκεί, ο σκηνοθέτης Κύρος Παπαβασιλείου, στο στο ημίφως της προσωπικότητας του Καρυωτάκη χτίζει τη δική του ποιητική.

Αρχικά, την ταινία του Κύρου Παπαβασιλείου, "Οι Εντυπώσεις Ενός Πνιγμένου", την γνωρίσαμε ως work in progress, στο 54ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Το Σάββατο 11/10, την παρακολουθήσαμε, ολοκληρωμένη, σε μια εξαιρετικά σεμνή προβολή/παρουσίαση για τους φίλους και συνεργάτες του σκηνοθέτη, στο MIKROKOSMO.

Φέτος, είναι μάλλον γραφτό μου να παρακολουθώ κύπριους σκηνοθέτες και μάλιστα εκ του σύνεγγυς. Και αν στο "Μικρό Ψάρι" του Οικονομίδη αντί για τον Στράτο τις εντυπώσεις έκλεψε ο Μάκης (Πέτρος Ζερβός), εδώ, στις "Εντυπώσεις Ενός Πνιγμένου" όλα πάνε σύμφωνα με το πλάνο και ξεχωρίζει-ως οφείλει- ο βασικός πρωταγωνιστής, Θοδωρής Πεντίδης, στο ρόλο του Κώστα Καρυωτάκη.

Αντί για κριτική, παραθέτω τα λεγόμενα του σκηνοθέτη  όπως τα διάβασα σε συνέντευξη του στο διαδυκτιακό περιοδικό FLIX κυρίως γιατί περίπου έτσι αποτυπώνονται και στην ταινία του και αυτό είναι μεγάλη επιτυχία και στοίχημα για ένα δημιουργό.

"Η αλήθεια είναι ότι τους ποιητές κάθε είδους, από τον μαραγκό μέχρι τον κινηματογραφιστή, δεν τους απασχολεί ο ρόλος τους. Απλά κάνουν την τέχνη τους. Βυθισμένοι μέσα στην τέχνη τους, αλλά χωρίς να είναι καθόλου αποκομμένοι από την εποχή τους, είτε το γνωρίζουν είτε όχι δηλώνουν ποιες είναι οι δυνατότητες της ζωής στο τώρα. Από την στιγμή που ψάχνεις να βρεις το ρόλο σου σαν ποιητής μάλλον έχεις πάψει να είσαι". 

Την ταινία περιμένω να την ξαναδώ, μαζί με όλους εσάς, ώστε να μπορέσουμε να μιλήσουμε για όλα όσα θέτει και μας απασχολούν. Ειλικρινά το αξίζει και αυτό δεν είναι καθόλου τραβηγμένο από τα μαλλιά.