Πάμε Μουντιάλ;

Δεν είναι όλοι οι άνδρες ίδιοι. Κι αυτό, εμείς οι γυναίκες (αΡΤιστοκράτισσες και μη) το καταλαβαίνουμε στη δύσκολη στιγμή, από αυτές που συνήθως μας συμβαίνουν. Που αλλού; Μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. 

Είπαμε. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Στο μουντιάλ κάποιοι κάθονται στον καναπέ και παραγγέλνουν πίτσα. Κάποιοι ξεροσταλιάζουν σε ένα σκαμπό και παίζουν στοίχημα. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που σκιτσάρουν σαν να μην υπάρχει αύριο μέχρι και την τελευταία τρίχα από το μαλλί του Σαμαρά, φτιάχνοντας μοναδικά t-shirt με τους παίκτες της Εθνικής μας, λίγο πριν ο διαιτητής σφυρίξει την έναρξη.

http://www.cartoonbee.com/

Πολύ τους εκτιμώ εγώ κάτι τέτοιους και μαζί τους ίσως κάτσω και παρακολουθήσω κι εγώ ποδόσφαιρο. Aντί για σουβλάκια, λέω να παραγγείλω μπλουζάκια για όλους! 

Το φετινό World Cup είναι από εκείνες τις φιέστες που θα άξιζε να μποϋκοτάρει μαζικά ο πλανήτης, έμπρακτη αλληλλεγγύη προς το βραζιλιάνικο λαό -αλλά εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα ήμασταν στον λάθος πλανήτη.

Ξυπνώντας όμως για ακόμη μία φορά στο σωστό πλανήτη -που είναι ακριβώς ο ίδιος στον οποίο προσγειωθήκαμε απότομα με τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004- δεν υπάρχουν άλλες αντοχές. Και για περίπου ένα μήνα σκοπεύω να παρακολουθώ με τον ενθουσιασμό παιδιού ή λοβοτομημένου το παιχνίδι της μπάλας που είναι στρογγυλή. 

... Και όπως όλοι ξέρουμε "μπάλα που κυλάει, δεν χορταριάζει"!