Απ' τ' αλώνια του market-ing, στα σαλόνια της τέχνης.

Σταμάτης Παπαδήμος, λάδι σε χαρτόνι

Από τον Andy Warhol και μετά οι μάρκες προιόντων αποθεώνονται και οι καλλιτέχνες, που ενίοτε συνδέουν το όνομα τους με αυτές, απενοχοποιούνται. Τσιγάρα, ποτά και πάσης φύσεως καταναλωτικά αγαθά σε συσκευασία – κυρίως μεταλλικού τύπου- αποδεικνύονται προσιτός καμβάς για δημιουργούς που επιθυμούν να μπουν στην αγορά της τέχνης από εκεί ακριβώς που ψωνίζει και το κοινό τους, δηλ. το σούπερ μάρκετ. 

Σοφία-Ηλιάνα Γεωργιάδη, 3d, μεικτή τεχνική

Χιλιάδες κονσέρβες πήραν τη ζωή τους λάθος και πλανεμένες από το όραμα κάποιου άλλου για καλύτερη ζωή ( πιο συγκεκριμένα, τη δική του ),  βρέθηκαν από το ράφι στα μεγαλύτερα σαλόνια, σε κρίση ταυτότητας, παριστάνοντας το λαμπατέρ, το τασάκι ή τη νοικοκυρά σε απόγνωση.

Το να πουλάς τον εαυτό σου είναι κι αυτό μια τέχνη - που ο μεν Warhol κατείχε επαρκώς αλλά για τους επιγόνους του δεν παίρνουμε και όρκο. Έτσι φτάνουμε στο σήμερα με τους καλλιτέχνες να τρίβουν νυχθημερόν κονσερβοκούτια σε μια προσπάθεια να τα μεταμορφώσουν σε λαμπερό λυχνάρι, μέσα στο οποίο κοιμάται – και γιατί όχι;- το τζίνι της επιτυχίας.

Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο τζίνι σπανίως ξυπνάει – ακριβώς όπως και το κοινό.

Σπύρος Δρακός, ξύλο και χαρτί

Αυτό που συνήθως κάνει ιδιαίτερα ολισθηρό το μονοπάτι των δημιουργών προς τέτοιου είδους εγχειρήματα είναι το γεγονός ότι πρέπει να ξεπεράσουν/διαγράψουν μια δοκιμασμένη σχέση που ένα καθημερινό αντικείμενο έχει ήδη με τον κόσμο του, να σπάσουν αυτή την αμοιβαία μεταξύ τους “εμπιστοσύνη” και να την αντικαταστήσουν με κάτι άλλο. Πόσο εύκολο είναι να πάρεις ένα πολύ συγκεκριμένο αντικείμενο όπως είναι μια εμπορική συσκευασία, με ορισμένη ταυτότητα και κοινό και να το μετατρέψεις σε αντικείμενο τέχνης, ικανό να δημιουργήσει νέες εικόνες και συγκινήσεις, πολύ μακριά από εκείνες που αρχικά είναι προ-σχεδιασμένο να δημιουργεί;

Όλγα Αλεξοπούλου, ακρυλικά σε ξύλο

Σαράντα ( 40 ) καλλιτέχνες, με αφετηρία τα Caprice Παπαδοπούλου, ρισκάρισαν, δημιουργώντας εικαστικά έργα, που προσπαθούν να απαντήσουν πειστικά στο ερώτημα, παλιό όσο και ο αιώνας μας.

Κάποιοι το πετυχαίνουν, κάποιοι όχι. Κοινός τόπος όλων όμως είναι η αποφασιστικότητα και το πάθος με την οποία  παλεύουν και διεκδικούν τη νέα αυτή σχέση του έργου τους με τον κόσμο. Όπου υπάρχει ο έρωτας, υπάρχει και η χαρά κι αυτή είναι διαπίστωση παλιά όσο κι ο κόσμος.

Η χαρά για τη ζωή, και επιτέλους η Κατάφαση είναι και η πιο έντονη αίσθηση που παίρνει μαζί του ο επισκέπτης της έκθεσης “I heART Caprice”, στην γκαλερί m-art space, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου.

Άποψη της έκθεσης

Τα καλύτερα έργα θα κυκλοφορήσουν σε συλλεκτικές συσκευασίες Caprice και μπορείτε κι εσείς, ηλεκτρονικά, να επηρεάσετε τις αποφάσεις, ψηφίζοντας το δικό σας αγαπημένο. 

Ο Keith στο γραφείο μου

Δεν ξέρω τί θα είχε να πει γι αυτό ο Andy, πάντως ο Keith Haring ( παλαιότερη συλλεκτική συσκευασία των Caprice Παπαδοπούλου )  περιμένει με ανυπομονησία το ταίρι του στο σχεδιαστήριο μου. 

Επιμελήτρια της έκθεσης “I heART Caprice” είναι η Ευγενία Μανωλιουδάκη-Μπογιατζάρα. Ο χώρος τέχνης Μ-art Space βρίσκεται Σόλωνος 10 & Ηρακλείτου, Κολωνάκι, Αθήνα. Η έκθεση λειτουργεί Δευτέρα με Παρασκευή 11:00-19:00.