Αγαπητό μου 2014...

1955 Magritte Souvenir de voyage

... γράφω τί θα ήθελα να κάνω την καινούρια χρονιά. Να ταξιδέψω στη Ρώμη. Να επισκεφτώ το Λούβρο. Να γράψω το βιβλίο που έχω στο μυαλό μου. Να αποκτήσει το μπλογκ μου ένα πιο προσωπικό στίγμα κι εγώ τα κουράγια για να το κάνω. Το "σαλόνι" μου να γεμίσει κόσμο κι η aRTistokratissa να μην προλαβαίνει να σερβίρει παντεσπάνι. Να ξαναρχίσω να σχεδιάζω σε καθημερινή βάση. Να πληρώνομαι γι αυτά που κάνω. Να τρέξω πάλι στα 5km. Να βρεθώ σε μια χρυσή παραλία το καλοκαίρι.

Ο κατάλογος για τους προσωπικούς στόχους του καθενός το 2014 μοιάζει -και μπορεί να είναι- ατελείωτος. Αυτό είναι και το καλύτερο με τον καινούριο χρόνο. Είναι εντελώς αχρησιμοποίητος!

Το αμέσως επόμενο καλύτερο είναι ότι μάλλον τίποτα από όσα γράφουμε στον κατάλογο δεν θα πραγματοποιηθεί. Τουλάχιστον όχι έτσι ακριβώς όπως τα σχεδιάζουμε, σκεφτόμαστε, γράφουμε. Η ζωή προχωράει και πάμε όπως μας πάει.

Δεν αγχώνομαι όμως. Ίσως γιατί, η δική μου Πρωτοχρονιά είναι πάντα Σεπτέμβρη!