Quiz?!
Δεν είναι κουτί με σοκολατάκια. Δεν είναι καδράκι/κέντημα σταυροβελονιά με μαρκησία. Δεν είναι φωτό από το μπουντουάρ της Αικατερίνης της Μεγάλης. Είναι εξώφυλλο βιβλίου(!), ΧΩΡΙΣ τον τίτλο και το όνομα του συγγραφέα τυπωμένο επάνω -παγκόσμια ελληνική εκδοτική επιτυχία.
Για ποιό βιβλίο πρόκειται;
Yπερήφανεια και προκατάληψη ίσως;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε βιβλιόφιλε, λογικά σκεπτόμενος, κινήθηκες στη σωστή κατεύθυνση αλλά... όχι! Δε θα πω τίποτα άλλο για να μη δώσω -ακόμη- κάποιο έξτρα tip. Ο έλληνας γραφίστας αξίζει την επιμονή μας... Πάντως, αν σου αρέσει το παντεσπάνι, θα σου φυλάξουμε!
ΔιαγραφήΜήπως είναι η Μαντάμ Μποβαρύ;
ΑπάντησηΔιαγραφή... Πρωινό, ρομαντικό και ανυπόμονο, αυθαίρετα σας φαντάζομαι!Στη σωστή κατεύθυνση και εσείς αλλά... όχι! Σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή. :)
ΔιαγραφήΝΑΝΑ του Ε.ΖΟΛΑ; (Μαρίνα Κ.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκετά κοντά αλλά... όχι Μαρίνα μου!!! Και αν είσαι η Μαρίνα που ξέρω, εδώ, το λαιστινό σου φετινό σεμινάριο στα πιθανολογικά παιχνίδια, δυστυχώς, δεν σε βοήθησε πολύ!:)
ΔιαγραφήΔεν γνωρίζω ποιανού συγγραφέα θα μπορούσε να είναι αλλά έχω να πω ότι είναι πανέμορφο το εξώφυλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δοκιμάσω την τύχη μου;
"Άννα Καρένινα"
Purple Rain ας πούμε ότι πέτυχες την ατμόσφαιρα... υπό μια πολύ ευρεία έννοια. Μέχρι εκεί όμως. Το εξώφυλλο, πραγματικά, με κάνει να αντιμετωπίζω τη συγκεκριμένη έκδοση ως... αντικείμενο. :)
ΔιαγραφήΠερασμένες έντεκα και όπως είχα υποσχεθεί από τη σελίδα μου στο fb, ήρθε η ώρα της σωστής απάντησης στο quiz. Πρόκειται για "Το μαύρο και το κόκκινο", του Σταντάλ. Οι περισσότεροι υποψιαστήκατε τους γάλλους μυθιστοριογράφους του 19ου αλλά κανείς τον Marie-Henri Beyle, γνωστότερος με ψευδώνυμο Σταντάλ. Ελπίζω όμως ότι το διασκεδάσατε! Σας ευχαριστώ πολύ για την παρέα, τη συμμετοχή και τη διάθεση για παιχνίδι. Υπόσχομαι καφέ της παρηγοριάς σε λιμόζ φλυτζανάκι, για όλους! Το σαλόνι μου είναι πάντα ανοιχτό. Τώρα πάω να συνεχίσω το διάβασμα... Πρώτη φορά το διαβάζω κι εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς ευχαριστούμε για το ευχάριστο διάλειμμα. Μόλις το τελειώσεις πες μας τις εντυπώσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήPurple Rain, καλησπέρα! Επιτέλους το διάβασα. Μάλλον θα το αδικήσω με την κριτική μου. Ίσως αξίζει να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία στο συγγραφέα και να ξα-διαβάσω το βιβλίο από καλύτερο εκδοτικό και με καλύτερη μετάφραση. Η DeAgostini δεν φημίζεται για το εκδοτικό της έργο. Και δικαίως. Θα πω μόνον ότι είναι σαφώς καλύτερο από τη "Μαντάμ Μποβαρύ". Όποιος με ξέρει, καταλαβαίνει γιατί το λέω αυτό... Αν όχι, σε παραπέμπω σε παλιότερο σχετικό μου ποστ http://artistokratissa.blogspot.gr/search/label/Flaubert. Ίσως απλά, δεν μου ταιριάζει αυτού του είδους η λογοτεχνία... Αναλυτικότερα, σε ειδικό, ξεχωριστό ποστ για "Το μαύρο και το κόκκινο",συντόμως! Υπομονή...:)
ΑπάντησηΔιαγραφή