Η καλοσύνη της βιβλιοθήκης των ξένων

Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ελάχιστα πράγματα για πακετάρισμα/κουβάλημα και απαλλαγή από την επισταμένη έρευνα/λίστα/προτίμηση με βιβλία για διάβασμα. Φέτος, θα επαφιόμουν στην καλοσύνη της βιβλιοθήκης των ξένων. Φυσικά και ήμουνα έτοιμη να πληρώσω το τίμημα. Ακόμη κι αν αυτό σήμαινε να ξεφυλλίζω τόμο με λυμένα σταυρόλεξα περασμένης δεκαετίας.

Το σκέφτηκα ως ιδιότυπη σκυταλοδρομία. Θα πέρναγα με ευκολία από το ένα βιβλίο/συγγραφέα/θέμα στο άλλο στο συντομότερο δυνατό χρόνο, χωρίς το βάρος/άχθος της επιλογής. Έχοντας χώσει στη βαλίτσα μου μόνο δύο βιβλία, τα αποθέματα εξαντλήθηκαν αμέσως, και έτσι μπήκα στο "παιχνίδι".

Η συγκομιδή μου μέχρι στιγμής : 

Vintage έκδοση αστυνομικών μυθιστορημάτων του  George Simenon! "Ο Μαιγκρέ και ο ψαράς" είναι η ελληνική μετάφραση του "Mon Ami Maigret", τίτλος που ανταποκρίνεται πολύ περισσότερο στο περιεχόμενο και σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί ο μεταφραστής προχώρησε σε τέτοια ανακατασκευή - που εμπνευσμένη δεν τη λες.

Γεωργίου Βιζυηνού. Το αμάρτημα της μητρός μου. Και άλλα τέσσερα διηγήματα του. Απολαυστικός. Τα είχα διαβάσει όμως προσφάτως - σε άλλο εξοχικό! 

Επίσης βρήκα και την "Καλόγρια" του Ντιντερό, από τις εκδόσεις Ζαχαρόπουλος. Ζοφερό. Πάντα διαχρονικό. Αλλά ζοφερό.

Αλήθεια, το θυμάστε αυτό το ίδρυμα(ΙΣΤΑΜΕ); Τώρα που γίνεται και φασαρία για το άλλο ίδρυμα, του γιού. Ομολογώ ότι το συγκεκριμένο, δεν το διάβασα. Μόνο το φωτογράφησα. Και ούτε ρώτησα πώς βρέθηκε μεταξύ των παιδικών εκδόσεων του Ιουλίου Βερν και Καρόλου Ντίκενς.

Αυτό όμως, το διάβασα. Είναι αυτό που λέμε... "με τράβηξε ο τίτλος"!!! Αρχειακό υλικό, κατευθείαν από τις πηγές.
Ο ελληνικός στρατός κατά τον αντισυμμοριακόν αγώνα. Έκδοσις Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού. Αθήνα 1970. Συνεπές. Πέραν του τίτλου(!), δεν υπάρχει περαιτέρω ερμηνεία παρά μόνον αρχειακό υλικό. Χάρτες, ονόματα, επιτελειακές θέσεις, με τη γλώσσα της εποχής. Υποθέτω ότι δεν κυκλοφορούσε στα βιβλιοπωλεία της εποχής αλλά διατείθεντο στα κατά τόπους επιτελεία/γραφεία/αστυνομικά τμήματα κτλ. Κάτι σαν δια βίου μάθηση για τους ένστολους βαθμοφόρους της εποχής - σε όποιο σώμα και αν υπηρετούσαν.

Κι ακόμη ένα, παρεμφερές -αρκεί να μην σε πειράζει η στραμπουλιγμένη γλώσσα/σκέψη της εποχής. Αρκετά ανοιχτόμυαλός ο συγγραφέας του για ταγματάρχης χωροφύλακας, αναλύει τα προβλήματα της χωροφυλακής από συστάσεως της. Και με ιστορική αναδρομή.

Σιωπηλά αναρωτιέστε μήπως θα ήταν καλύτερα εαν στο εξοχικό των φίλων υπήρχαν μόνο παλιά τεύχη του "Τεστ". 
Ή να είχα χώσει ακόμη δύο βιβλία-επιλογές(μου), στο σάκο.
Δεν σας αδικώ. Προς στιγμήν, κι εγώ το ίδιο σκέφτηκα. Αλλά αποφάσισα να συνεχίσω έτσι. Vivere pericolosamente στις βιβλιοθήκες σε πατρικά και εξοχικά σπίτια.


Αλήθεια, εσείς τί βρήκατε στο εξοχικό; Εκτός από σταυρόλεξα. Γράψτε και στείλτε μου τα βιβλιό-συναπαντήματα σας, είτε εδώ στο blog είτε στη σελίδα μας στο fb, να αλληλοπαρηγορηθούμε!